Bugün birçok insan, çalışmayı yalnızca “para kazanma” aracı olarak görür.
Sabah kalkar, işe gider, gün boyu bir tempo içinde çalışır, akşam eve döner. Ertesi gün aynı döngü yeniden başlar. Bu döngü, dışarıdan bakıldığında düzenli bir yaşam gibi görünür ama içeride çoğu zaman büyük bir eksiklik vardır: anlam eksikliği.
Çünkü çalışmaya yalnızca “para” gözüyle baktığınız anda, hayatı daraltmış olursunuz.
Kendinizi, emeğinizi, hatta varlığınızı bir “meta”ya, bir “değişim aracı”na indirgersiniz.
Oysa insan, yalnızca kazanan bir varlık değildir — aynı zamanda öğrenen, gelişen, keşfeden, anlam arayan bir varlıktır.
İnsan Unik Bir Varlıktır
Evrenin sonsuzluğu içinde, siz yalnızca bir kez varsınız.
Biriciksiniz.
Bir daha asla tekrar etmeyecek, eşi benzeri olmayan bir varoluş biçimidir sizinki.
Böylesine tekil bir varlığın zamanı da tekildir — geri alınamaz, tekrar edilemez.
Bu nedenle, zamanınızı yalnızca para karşılığında satmak, aslında sonsuzlukta bir defa gerçekleşen biricik deneyimi, bir fiyat etiketine indirgemektir.
Yani, kendi varoluşunuzu pazara çıkarmaktır.
Bir an düşünün:
Kaybettiğiniz zamanı hiçbir para geri getirebilir mi?
Hiçbir maaş, hiçbir prim, hiçbir kazanç o zamanı size yeniden veremez.
Bu yüzden, insanın zamanı —dolayısıyla emeği— parayla ölçülemeyecek kadar değerlidir.
Paraya Odaklanmak: En Sinsi Kısır Döngü
“Biraz daha para kazanayım, sonra rahatlarım.”
“Şu terfiyi alayım, sonra hayatımı yaşarım.”
“Biriktireyim, ondan sonra istediklerimi yaparım.”
Bu cümleler kulağa mantıklı gelir ama aslında insanı durmadan ileriye erteleyen bir illüzyondur.
Çünkü para, hiçbir zaman “yeterli” değildir.
Ne kadar kazanırsanız kazanın, her zaman biraz daha fazlası vardır.
Ve siz bu döngüye girdiğiniz anda, yaşamın kendisini değil, yalnızca kazancı yaşamaya başlarsınız.
Para amaç haline gelir; öğrenmek, gelişmek, deneyimlemek, üretmek, paylaşmak, anlam bulmak gibi daha üst insani değerler silinir. Yani yaşamınız aldığınız paranın karşılığına indirgenir.
Böylece hayat, bir bilanço tablosuna dönüşür.
Kâr-zarar hesabının içinde insanın özü kaybolur.
Çalışmanın Gerçek Değeri: Öğrenmek ve Gelişmek
Oysa çalışmanın gerçek anlamı, paranın yanı sıra ; kendini geliştirmek, öğrenmek, katkı sunmak ve varoluşunu derinleştirmek olmalıdır.
Bir iş yerinde geçirdiğiniz her gün, sizi biraz daha büyütmeli.
Sadece maaşınıza değil, zihninize, yeteneğinize, duruşunuza bir şey katmalı.
Çalışmak, insanın kendini gerçekleştirme alanıdır.
Orada kazandığınız bilgi, deneyim, iletişim becerileri, sabır ve sorumluluk duygusu… Bunların her biri, sizi işinizin ötesine taşır.
Çünkü insan, yalnızca üretici değil, yaratıcı bir varlıktır.
İşini bir anlam pratiğine dönüştüren insan, her gün kendini yeniden kurar.
Ve bu, paranın satın alamayacağı bir doyumdur.
Meta mı, İnsan mı?
Eğer çalışmayı sadece kazanç gözüyle görürseniz, kendinizi bir metaya dönüştürmüş olursunuz.
Kendinizi bir makinenin dişlisi gibi konumlandırırsınız.
Bir zaman gelir, o makine sizi değiştirir, çıkarır, yerine yenisini koyar.
Çünkü bir meta, değerini üretmez, yalnızca tüketilir.
Ama anlamla çalışan insan, kendinde de değer üreten insandır.
O, işiyle kendini var eder.
O, çalıştığı kuruma yalnızca emek değil, ruh da katar.
Ve böyle insanlar, yerlerinden kolay kolay edilemezler.
Çünkü onların değeri, maaş bordrosunda değil, yarattıkları anlamda saklıdır.
Hayatın Gerçek Sermayesi Zaman ve Anlamdır
Kendinize şu soruyu sorun:
Hayatınızı yalnızca kazandığınız parayla mı ölçüyorsunuz, yoksa kattığınız anlamla mı?
Para elbette önemlidir, ama o bir araçtır.
Asıl mesele, o aracın sizi nereye taşıdığıdır.
Bir ömür boyu yalnızca para peşinde koşanlar, sonunda fark ederler ki, zenginleşirken fakirleşmişlerdir.
Çünkü para artmış, kazanmışlar ama kendileri olabilecek bir hayat kaybetmiş olurlar.
Eğer çalışmayı, öğrenmeye, gelişmeye, kendini tamamlamaya, bir değer üretmeye dönüştürürseniz, o zaman kazandığınız her şey —para dahil— anlamlı hale gelir.
Ama yalnızca kazanmaya odaklanırsanız, sonunda kaybeden siz olursunuz.
Unutmayın:
Hayatta en pahalı şey, anlamsızca harcanan zamandır.
About The Author
